”Mees aangehouden in New York wegens stalking en bedreiding.”
Inleiding
Heleen Mees is een zogenoemde powerfeminist, ze is juriste, econome en ze publiceert.1 Ze is werkzaam geweest bij het ministerie van Financiën, de Europese Commissie en bij EY.2 Daarnaast heeft ze columns geschreven voor het Financieel Dagblad, NRC Handelsblad en de Volkskrant. In 2000 is ze verhuisd naar New York. Hier heeft ze Willem Buiter leren kennen en hier is hun buitenechtelijke relatie is begonnen. Buiter is geboren in Nederland maar heeft zijn leven voornamelijk in het buitenland doorgebracht. In Nederland was hij lid van de Raad van Economisch Adviseurs van de Tweede Kamer. Nu is hij de belangrijkste econoom van CitiGroup, een Amerikaanse bank.3
Het hele schandaal rond de societyfiguren begint in juli 2013, toen naar buiten kwam dat Mees was opgepakt in New York vanwege stalking.4 De aanleiding hiervoor zou zijn dat Mees zo’n tweeduizend e-mails naar Buiter heeft gestuurd, nadat hij zijn buitenechtelijke relatie met haar beëindigde. De e-mails bevatten zowel bedreigingen als seksueel getinte berichten.
Nadat Mees is opgepakt zit ze vier dagen vast in een gevangenis op Rikers Island.5 Ze wordt op borgtocht vrijgelaten, maar onduidelijk is wie de borgsom heeft betaald. Dit is het begin van een langlopend verhaal.
De eerste rechtszaak
Ondanks dat ze is vrijgelaten, gaat de rechtszaak natuurlijk door. Het verloop van de zaak komt verschillende malen in het nieuws, zoals in augustus 2013 wanneer er een zitting is geweest. In deze zitting brengen partijen verschillende dingen naar voren. Zo zou Buiter hebben verklaard dat Mees een schuilnaam heeft gebruikt om in een hotel te komen waar hij verbleef.6 Anderzijds zegt de advocaat van Mees dat Buiter na zijn aangifte nog contact heeft opgenomen met Mees.7 De uitspraak zou verschijnen in oktober 2013.
In oktober bepaalt de rechtbank in New York dat de uitspraak wordt uitgesteld naar januari 2014. De aanklager heeft aangeboden om de vervolging te staken als Mees in therapie gaat.8 Om deze reden krijgt de advocaat van Mees de tijd hierop te reageren. In januari wijst de advocaat van Mees de schikking af en wordt de zaak uitgesteld naar maart, waar de zaak inhoudelijk behandeld zal worden.9 Ondertussen is ook een poging om de zaak te seponeren mislukt.
Wanneer de inhoudelijke behandeling van de zaak begint, wordt door de rechter bepaald dat het proces niet doorgaat indien Mees in therapie gaat en twaalf maanden geen problemen veroorzaakt.10
Met deze uitspraak is een einde gekomen aan de eerste rechtszaak, echter komt hiermee nog geen einde aan de dan al bijna een jaar lopende affaire. Omdat de vorige zaak niet tot een veroordeling heeft geleid, is Mees niet schuldig bevonden. Ze stelt nu dat ze reputatieschade heeft opgelopen door de aanklachten en om die reden klaagt ze, in maart 2014, Buiter aan in New York.11 Ze eist van hem omgerekend zo’n 15,8 miljoen euro.12 Tevens wordt de bank CitiGroup in het proces betrokken, om informatie vrij te geven over declaraties en hotelovernachtingen. Volgens Buiter had hij in deze periode het contact reeds verbroken, maar volgens Mees waren zij nog samen.13 In juli 2015 wordt bepaald dat CitiGroup deze informatie inderdaad moet vrijgeven en daarmee lijkt een schadevergoeding voor Mees dichterbij te komen. Uit Amerikaanse rechtbankdocumenten blijkt dat Mees niet alleen CitiGroup in het proces wil betrekken voor het vrijgeven van informatie, maar ook Buiters vrouw en zijn kinderen.14 Verder verschijnt er over deze rechtszaak inhoudelijk weinig in het nieuws omdat hij vertrouwelijk wordt behandeld en ook de advocaten van beide partijen geen uitspraken doen. In juni 2016 wordt echter duidelijk dat de vordering van Mees is afgewezen, maar ze stelt hiertegen hoger beroep in.15
Onrechtmatige daad?
Hoewel de rechtszaak op dat moment in Amerika nog loopt, klaagt Mees in de loop van 2015 Buiter in Nederland ook aan wegens een onrechtmatige daad. Zij vordert een verklaring voor recht dat Buiter onrechtmatig heeft gehandeld en een rectificatie van Buiter over uitlatingen die hij over haar zou hebben gedaan op Facebook.16 Op 2 november 2016 is door de rechter uitspraak gedaan.17 De vordering van Mees wordt afgewezen. Enerzijds omdat het Amerikaanse vonnis, waarin haar claim tot schadevergoeding wordt afgewezen, in ons land wordt erkend. Dat zij tegen dit vonnis hoger beroep heeft ingesteld doet hieraan niet af. Anderzijds omdat Mees niet betwist dat zij verschillende, door Buiter openbaar gemaakte, berichten niet geschreven zou hebben of dat deze feitelijk onjuist zijn.18
”Mees klaagt Buiter in Nederland aan wegens onrechtmatige daad.”
Hope
Het hele schandaal is voer voor journalisten, zo blijkt uit de vele artikelen die erover zijn verschenen. Ook werd begin 2015 bekend gemaakt dat er een film wordt gemaakt, geïnspireerd op het leven van Mees.19 Inmiddels is deze film verschenen als Telefilm bij de NPO onder de naam Hope. Hoewel de film binnen een jaar na bekendmaking is uitgezonden, is aan de hele affaire nog steeds geen einde gekomen. Het is wachten op de uitkomst van het hoger beroep dat in Amerika is ingesteld.
Mariëlle van de Bunt