Na het gesprek kwamen we allemaal weer samen voor een beoordeling. Daar bleek dat de ‘cliënten’ in het echte leven advocaat-stagiaires of juristen bij De Haan waren. Het algemene commentaar was vooral dat we waren vergeten tarieven te bespreken en dat we misschien iets te vrijgevig waren met beloftes om de zaak tot een goed einde te brengen. Hierna volgde het tweede gesprek. Nu moesten we een slecht nieuws-gesprek voeren. De zaak van de cliënt was namelijk verloren en dat moesten we dan ook aan onze cliënt gaan vertellen. We merkten gelijk dat dit een stuk lastiger is dan we hadden gedacht. In het commentaar dat onze cliënten na afloop gaven kwam naar voren dat we absoluut niet de schuld bij de cliënt konden leggen en dat het adviseren van hoger beroep ook niet altijd even handig is. Het derde gesprek testte al onze gespreksvaardigheden, want hierin moesten we de cliënt vertellen dat het kantoor vergeten was hoger beroep in te stellen binnen de termijn en dat er dus geen mogelijkheid meer was om in hoger beroep te gaan. Dat bleek erg lastig, vooral omdat het merendeel van ons niet wist hoe zoiets in elkaar steekt, hoe het werkt met verzekering en aansprakelijkheid en hoe je zoiets zou moeten aanpakken. Al met al heeft dit veelzijdige kantoor ons meer de dagelijkse praktijk van een advocaat laten zien. Er werd ons medegedeeld dat je bij een stage bij De Haan ook veel praktijkervaring op doet, dus deze middag was alvast een goede representatie. We hebben gemerkt hoeveel mensenkennis je eigenlijk moet hebben en waar je tegenaan kan lopen. Een originele en leuke oefening!