Trump vaart reeds vier jaar een eigen, niet eerder vertoonde koers, waarin hij radicale besluiten neemt. In hoeverre denkt u dat Amerika er anders uit gaat zien indien Joe Biden president wordt ten opzichte van nog een termijn Trump voor vier jaar?
“Goede vraag. Weet je, de gemakkelijkste fout die je met Trump kunt maken, is te denken dat hij wat de Amerikaanse politiek betreft volledig afwijkend is en dat zijn politiek op de een of andere manier niet overeenstemt met de Amerikaanse politieke cultuur. Je ziet dit verkeerde standpunt weerspiegeld in stellingen die beweren dat Trump zich gedraagt ​​als een “Latijns-Amerikaanse dictator”, enzovoort. Het is echt essentieel om te begrijpen dat Trump in feite aan het surfen is op zeer langlopende stromingen in het Amerikaanse politieke leven: nativisme, xenofobie, economisch nationalisme, white supremacy, enzovoort. De onbeschaamd lompe, vulgaire manier waarop hij die politiek verwoordt, betekent zeker een breuk met wat we misschien van het presidentschap als een politiek ambt gewend zijn. Hij voelt zich volledig op zijn gemak bij het niet respecteren van de normen van dat ambt, tot en met het behandelen van de instellingen van de liberale democratie met openlijke minachting (het aanvallen van the rule of law, meest recentelijk aanmoediging van verkiezingsfraude). Maar er zijn ook belangrijke dingen die onder Trump niet zijn veranderd, ook al is zijn retoriek anders in vergelijking met eerdere presidenten: het grootste deel van de verdeling van de Amerikaanse militaire en imperiale macht over de hele wereld bijvoorbeeld; of enorme (in feite moorddadige) klasse- en raciale ongelijkheden in eigen land. Deze onderwerpen bestonden reeds voor de regeertermijn van Trump en de vraag voor Biden is of hij in staat of bereid is om deze problemen aan te pakken, als hij erin slaagt hem te vervangen. Of het is zelfs de vraag of hij deze structurele problemen erkent als problemen die moeten worden aangepakt. In mijn optiek is de VS niet gebaat bij enkel een verandering in “stijl”. Bovendien is er niets over Joe Biden’s politieke carrière in het verleden of het heden dat suggereert dat hij (of de Democratische Partij, wat dat betreft) waarschijnlijk zelfs maar begint te spreken over deze structurele problemen vanuit de ernst die ze verdienen. Het feit, bijvoorbeeld, dat Biden en zijn partij deelnemen aan deze verkiezingen en weigeren, midden in een wereldwijde pandemie, gezondheidszorg te erkennen als een mensenrecht (en zelfs weigeren om Medicare for All te steunen!), zegt veel over de grenzen van de ambitie van de Democratische Partij om “Trumps Amerika” te veranderen.”

Inmiddels is alom bekend dat Trump onwaarheden verkondigt, ook met betrekking tot het coronavirus. In hoeverre, denkt u, dat de mensen in Amerika nog hun schouders ophalen over de leugens van Trump? Verwacht u dat Joe Biden dit zal exploiteren in de race naar het presidentschap?
“Ik zou zeggen dat het feit dat Trump inmiddels een “bekend karakter” is, een belangrijk element is. Een groot deel van de kiezers weet al dat hij (om een ​​technische term te gebruiken) ‘een bullshitter’ is. Het is zelfs zo dat dit aantoonbaar van vitaal belang is geweest voor zijn buitengewone succes in het moderne Amerikaanse leven! Hij liegt openlijk, brutaal en absurd, maar sinds wanneer was de politiek waar dan ook, laat staan ​​in de Verenigde Staten, slechts een kwestie van waarheid, deugd en morele en ethische consistentie? Trump is niet de eerste leugenaar in de Amerikaanse politiek, hoewel hij misschien wel de meest onbeschaamde is. Ik benadruk nogmaals dat er een verkeerd beeld van de politieke cultuur van de VS heerst als men Trump beschouwt als de enige vervuiler van een verder deugdzame republiek. Zijn tegenstander, Biden, heeft ook een behoorlijk lange lijst van leugens op zijn naam staan! Wat suggereert dat over de politieke cultuur van de VS en de plaats van Trump daarin het misschien niet niet zozeer gaat om het feit  dat hij liegt, maar om de aard en omvang van die leugens en de gevaarlijke en destabiliserende effecten van die leugens op het Amerikaanse leven en de Amerikaanse politieke instellingen. Zo zijn er, ik ben er zeker van, veel kiezers oprecht verontwaardigd over het enorme volume en de schandelijkheid van Trumps leugens en vinden dit een  principiële kwestie. De vraag is: zijn er genoeg van zulke kiezers om op te wegen tegen degenen die het niet alleen niet erg vinden dat hij liegt, of niet geloven dat hij liegt, of (en dit is belangrijk) blij zijn dat hij liegt omdat hij liegt om de dingen te verdedigen die ze belangrijk vinden – alsof hij namens hen zou liegen? Als je eenmaal rekening houdt met deze groepen kiezers en dan kiezers in overweging neemt die helemaal niet gaan stemmen – ofwel omdat ze verhinderd zijn te stemmen door verschillende pogingen die de stemming in de zogenaamd democratische VS al lang actief hebben onderdrukt, of omdat ze het niet nodig vinden om te stemmen omdat het stemmen de afgelopen decennia niet heeft geleid tot significante verandering voor hen – dan denk ik niet dat de leugens van Trump op zichzelf een bepalende factor zullen zijn. Zijn incompetentie ten aanzien van de wereldwijde pandemie is een aparte vraag. Dat is veel kwetsbaarder voor zijn kansen, denk ik, en misschien wel veel belangrijker voor de uitkomst van de verkiezingen dan zijn leugenachtigheid.”